Artykuły
ABC Nadleśnictwa: Nadleśnictwo turystyką stoi
Autor: KAROL KOZIAROWSKI.
Teren Nadleśnictwa Prudnik w dużej części należy do najbardziej atrakcyjnych turystycznie obszarów województwa opolskiego.
Wynika to z warunków terenowych i klimatycznych oraz bogatej bazy turystycznej. Niesie to wymierne korzyści dla regionu, ale też i duże zagrożenia dla lasów silnie penetrowanych przez turystów i grzybiarzy, a także zbieraczy jagód, malin, czy ziół. W rejonach górskich rekreacja ma głównie charakter wędrownej turystyki pieszej po wyznaczonych szlakach turystycznych. Jednakże grzybiarze i zbieracze runa, a nawet turyści penetrują nawet najbardziej niedostępne fragmenty lasów. Również obiekty wczasowe i turystyczne nie zawsze budowane są na terenach otwartych. Wiele takich obiektów w Jarnołtówku, Pokrzywnej, Głuchołazach i innych miejscowościach wdziera się praktycznie w las. Dotyczy to także budownictwa jednorodzinnego. Bezpowrotnie znikło wiele cennych terenów zielonych (łąki, zarośla) położonych w bezpośrednim sąsiedztwie lasów. Przybyło za to dróg dla samochodów. Wzrosła ilość spalin i ... śmieci wyrzucanych właśnie do sąsiadujących lasów. Czy jest to przemyślana taktyka planowania przestrzennego? Odpowiedź pozostawiam Czytelnikom.
Wywożenie śmieci z lasów to niezwykle poważny problem dla leśników i znaczny wysiłek finansowy. Tylko w roku 2009 z lasów nadleśnictwa wywieziono 335 m sześciennych śmieci, co kosztowało ponad 25 tysięcy złotych. W lesie śmiecą wszyscy - turyści, grzybiarze, do lasu wywożone są odpady budowlane i remontowe, z ferm hodowlanych, a nawet sprzęt AGD z domów. Dla leśników jest to problem nie do opanowania. Dlaczego tak się u nas dzieje? Edukacja ekologiczna i wpajanie zasad ochrony przyrody w naszym systemie szkolnym jest w przedszkolu, szkole podstawowej, gimnazjum i szkołach ponadgimnazjalnych, a mimo to u młodzieży i dorosłych nie ma efektu tej edukacji. Nauka idzie jakby w próżnię. Jest to zastraszające.
Urozmaicona budowa geologiczna terenu nadleśnictwa jest rajem dla turysty - geologa. Występują tu bowiem bardzo różnorodne rodzaje skał: gnejsy, łupki, kwarcyty, wapienie, piaskowce, szarogłazy, granity, iły i wiele innych. Powszechna dostępność lasów w Polsce jest możliwa dzięki temu, że lasy są w ogromnej większości własnością ogólnonarodową.
Las jest bezcennym obiektem przyrodniczym o ogromnym znaczeniu środowiskotwórczym i klimatycznym. Dostarcza też drewna (surowca odnawialnego), które obecnie ma ponad 30 tysięcy różnych zastosowań, płodów runa leśnego.
Średnioroczny rozmiar pozyskania drewna wynosi w nadleśnictwie 87,6 tysięcy m sześciennych. Jest to mniej niż w skali kraju. W świadomości społeczeństwa las kojarzy się jeszcze z miejscem rekreacji i wypoczynku. Coraz częściej jest także miejscem spotkań w ramach prowadzonej powszechnie, w tym i w prudnickim nadleśnictwie edukacji ekologicznej.
Edukacja ekologiczna
W spotkaniach edukacyjnych z leśnikami uczestniczyło w skali kraju w 2009 roku prawie 1,5 miliona osób. W Nadleśnictwie Prudnik w tego typu spotkaniach uczestniczyło ponad 1000 osób. Można przypuszczać, że ta grupa ludzi staje się sprzymierzeńcem leśników w ochronie lasów i racjonalnym gospodarowaniu zasobami leśnymi.
Leśnicy bardzo poważnie podeszli do zadań edukacyjnych. W ciągu ostatnich kilkunastu lat przygotowali lub adoptowali na terenie Lasów Państwowych wiele obiektów: 40 ośrodków edukacji leśnej, 235 izb leśnych, 460 wiat edukacyjnych (zielonych klas), 830 leśnych ścieżek edukacyjnych. W Nadleśnictwie Prudnik na razie nie ma ośrodka edukacji leśnej i izby leśnej. Zorganizowanych jest dotychczas 5 ścieżek edukacyjnych. Jest sporo spotkań z leśnikami. Przybierają one najczęściej postać zajęć terenowych na ścieżkach edukacyjnych, w wiatach edukacyjnych, a także spotkań w przedszkolach, szkołach (szczególnie wiejskich), świetlicach wiejskich. Na spotkania leśnik przynosi często różne pomoce dydaktyczne, budki lęgowe, karmniki, gabloty, afisze, albumy, fotografie, mapy, a niekiedy nawet naturalne okazy roślin i zwierząt.
Edukacja ekologiczna obejmuje też konkursy wiedzy przyrodniczej i konkursy plastyczne. Wymagają one pogłębiania wiedzy o lesie, przyrodzie i jej ochronie, znajomości otaczających roślin i zwierząt. Współpracę w zakresie edukacji leśnej z Nadleśnictwem i leśnikami nawiązali nauczyciele przyrody, biologii, geografii, opiekunowie drużyn harcerskich, działacze PTTK i klubów ekologicznych. Sztandarowym wydawnictwem w zakresie edukacji leśnej jest przygotowany przez Centrum Informacji Lasów Państwowych "Poradnik edukacji leśnej". Na razie dociera on bezpośrednio tylko do Nadleśnictwa, ale wkrótce dotrze zapewne do szkół i różnych organizacji. W Nadleśnictwie opracowany jest program "Edukacji Leśnej Społeczeństwa" mający na celu upowszechnienie wiedzy o życiu lasu, jego znaczeniu.
Wiedza o lesie w społeczeństwie jest mała. W edukacji szkolnej, w podręcznikach wszystkich szczebli nauczania las pojawia się sporadycznie i niemal wyłącznie jako obiekt przyrodniczy (ekosystem), na który składają się określone gatunki roślin i zwierząt powiązane ze sobą zależnościami a także ich środowiskiem życia (środowiskiem nieożywionym). A z tego wynika, że las trzeba chronić. Całkowicie brakuje, nawet elementarnej, wiedzy o możliwościach i praktyce racjonalnego użytkowania zasobów leśnych. Brakuje tez świadomości, że las jest obiektem przyrodniczym odnawialnym, co jest fundamentem współczesnej gospodarki leśnej w Europie. Pomysłowym sposobem edukacji społeczeństwa zastosowanym przez nasze Nadleśnictwo są bardzo estetyczne gabloty umieszczone przed siedzibą Nadleśnictwa. Ich treść oraz uzupełniający materiał poglądowy są dobrze przemyślane i dobrane. Już z daleka przyciągają przechodnia. Oto tytuły gablot:
"Chronione krajobrazy Gór Opawskich"
"Dekalog prawidłowego zachowania się w lesie"
"Aktualności" - obecnie dotyczą grzybów
"Pomagajmy Ziemi codziennie"
"Jak zachować się w różnych sytuacjach w lesie"
"Rzadkie zwierzęta chronione"
"Funkcje pozaprodukcyjne lasu"
Produkcja sadzonek w szkółkach leśnych i pożary
Nadleśnictwo posiada 5 szkółek leśnych o ogólnej powierzchni 6,90 ha.
Szkółka leśna w Rudziczce hoduje sadzonki buka, jodły, świerka.
Szkółka leśna w Moszczance zaopatruje nadleśnictwo w sadzonki świerka, jodły, modrzewia, wierzby, topoli. W niewielkim stopniu produkuje również sadzonki drzew i krzewów ozdobnych.
Szkółki leśne w Wilemowicach, Biechowie i Opawicy produkują sadzonki buka i dębu.
Szkółki te zabezpieczają aż 90 proc. potrzeb nadleśnictwa.
Największym zagrożeniem dla lasu jest ogień. Każdego roku wybucha w lasach (w skali kraju) 3-4 tysiące pożarów. Przyczyną ponad połowy z nich są... świadome podpalenia. Na szczęście u nas takich podpaleń ostatnio nie było. Polecamy teksty na podobny temat
Kategoria: Wędrowiec - dodatek turystyczny
Powrót do wyboru artykułu +
Komentarze
