Artykuły
Mysz leśna i polna
Autor: KAROL KOZIAROWSKI.
Choć ich nazwy wskazują, że nie mogą żyć w parkach, to oba gatunki spotkać można między alejkami prudnickiej strefy zieleni.
Mysz leśna (APODEMUS FLAVICOLLIS; Melchior.) należy do rodziny myszowate i rzędu gryzonie. Najchętniej zamieszkuje lasy liściaste i mieszane, większe partie krzewów, żywopłoty, a nawet parki. Długość ciała wynosi 9,5-12 cm, ogona - 9 -13 cm. Ciężar ciała wynosi 20 - 28 g. Ubarwienie grzbietu jest czarnorude, rude lub ciemnorude, spód ciała jest biały. Kopie głębokie do 1,5 m nory! Najczęściej pod korzeniami drzew lub leżącymi pniami. Zamieszkuje też nory kretów i nornic. Chętnie osiedla się w skrzynkach lęgowych dla ptaków i w dziuplach położonych dość wysoko. Potrafi wspinać się po pniach i gałęziach drzew i sprawnie skakać z gałęzi na gałąź. Wędrówka po drzewach często kończy się dla niej tragicznie, gdyż pada łupem drapieżników - w naszym parku - gawronów, a ostatnio także wiewiórek. Mysz ta bardzo dobrze również pływa. Żeruje głównie w nocy, ale spotkać ją możemy także w dzień. Podstawowym jej pokarmem są różnorodne nasiona, których zjada bardzo dużo. W lasach zjada też jagody, owoce czeremchy, jarzębiny, czarnego bzu, głogu, maliny, jeżyny, a nawet grzyby. W parku dostępne są dla niej tylko nasiona, grzyby i pokarm rzucany lub gubiony przez ludzi. Zimą zjada pączki drzew, obgryza korę z młodych drzew i krzewów. W szkółkach leśnych i młodnikach może powodować duże szkody. W naszym parku istotnych szkód nie wyrządza (jest nieliczna). Ma wielu wrogów - takich samych jak ryjówki. Ciąża u zwierzątka trwa 26 -28 dni. Samica rodzi dwa razy w roku po 3 -8 młodych w okresie od marca do października. Młode otwierają oczy po 12-14 dniach Dojrzałość płciową osiągają po 7-8 tygodniach. Mysz żyje około 1,5 roku, w niewoli dożyła 5 lat! Nie podlega ochronie prawnej, chociaż nie jest zbyt liczna.
Najczęściej jednak spotykaną w parku myszą jest mysz polna (APODEMUS AGRARIUS; Pallas.). Długość jej ciała wynosi 8-12 cm, ogona 7-9 cm. Ciężar ciała wynosi 15-25 g. Ubarwienie grzbietu jest żółtawoszarobrązowe lub szarorude z charakterystyczną czarną pręgą na całym grzbiecie widoczną już z daleka. Cecha ta nie pozwala pomylić tej myszy z myszą domową, leśną czy też z nornicą rudą. Spód ciała - wyraźnie odgraniczony, jest biały, lub popielaty. Mysz ta zamieszkuje licznie brzegi lasów, przydrożne zarośla, pola uprawne, jasne lasy liściaste, bory sosnowe, ogrody, łąki i oczywiście parki. Gnieździ się w słabo rozgałęzionych i płytkich norkach. Na zimę przenosi się do siedzib ludzi lub w ich pobliże, stert słomy na polach, kopców z ziemniakami lub burakami. Bardzo dobrze wspina się i skacze, ale nie tak sprawnie jak mysz leśna.
Żeruje wyłącznie w dzień. Daje się łatwo obserwować zwłaszcza w parkach, gdzie nie jest tak płochliwa. Żywi się głównie nasionami i owocami, ale zjada też dużo owadów, wijów, a nawet niektóre nagie ślimaki. Może wyrządzać duże szkody w ogrodach, szklarniach, spiżarniach, magazynach zbożowych, na polach, w leśnych szkółkach, w kopcach ziemniaków i buraków, zwłaszcza w tzw. mysich latach, gdy za bardzo rozmnoży się wskutek obfitości pożywienia i małej liczby naturalnych wrogów (drapieżników). Takie mysie lata zdarzają się co 8-10 lat, a nieraz częściej, bo co 5-6 lat. Powoduje wtedy znaczne szkody w rolnictwie, ogrodnictwie, sadownictwie, przechowalnictwie, gospodarstwach domowych. Żyje około 1,5 roku. Ciąża trwa u niej 21- 23 dni. W ciągu roku samica może rodzić 3-4 razy po 4-9 młodych. Posiada więc bardzo duże możliwości rozrodcze. Nie jest objęta ochroną gatunkową. Naturalnych wrogów ma bardzo dużo - podobnie jak ryjówki i myszy leśne. W naszym parku jej wrogami są gawrony, sroki, kawki, sójki, wiewiórki i....ryjówki. Dlatego nie jest liczna i nie wyrządza większych szkód, zwłaszcza zimą, gdy obgryza młode drzewka.Polecamy teksty na podobny temat
Kategoria: Wędrowiec - dodatek turystyczny
Powrót do wyboru artykułu +
Komentarze
