Artykuły
Civitas Christiana: Dopóki jesteśmy ze sobą
Autor: DANIELA DŁUGOSZ-PENCA.
Publikacja: Środa, 18 - Grudzień 2013r. , godz.: 11:13
Od początku grudnia w Kościele katolickim trwa adwent. Starszemu pokoleniu nie trzeba tłumaczyć, bo tradycyjnie, a czasem wyjątkowo, chodzi na roraty. Trzeba więc wcześnie wstać i iść, a potem - dzień jest dłuższy, a w pamięci zostają słowa modlitwy i pieśni - piękny to zwyczaj.
Dzieci, jak zwykle, spotykają się wieczorem w kościele na eucharystii, przy świetle kolorowych lampionów. Rozmawia z nimi ksiądz, wyjaśniając dlaczego przychodzą na roraty, opowiada o kolejnych postaciach świętych, rozdaje obrazki, losuje serduszka, jest ciepło, miło, radośnie i głośno, a na planszy pojawiają się postaci bohaterów. W tym roku hasłem jest "uBoga droga" i piosenka, której wszyscy się nauczyli, śpiewając "Ile dasz, tyle masz". Może nawet przez wielu realizowane. Do postaci wędrujących tą drogą ubogą należą: papież Franciszek, św. Franciszek, św. Klara, św. Mikołaj, bł. Edmund Bojanowski, św. Dominik, św. Antoni i oczywiście św. Jadwiga Śląska z Trzebnicy. Do końca rorat poznamy pewnie jeszcze innych świętych, służących ludziom i Bogu.
To kilka uwag i jakby wstęp do istoty adwentu. Wszak różne wspólnoty i zgromadzenia też przeżywają swój adwent. I tak 14 grudnia prudnicki oddział "Civitas Christiana" zorganizował dzień skupienia dla swoich członków w kaplicy Domu Jana Bożego pod hasłem: "A słowo ciałem się stało." Konferencji przewodniczył ks. Mariusz Kozak - nasz kapelan, a dotyczyła rozważań o potrzebie jedności człowieka z Bogiem i ludźmi oraz sobą. W kontekście modlitwy, wiary, cierpienia, ale też nadziei w obliczu miłości i narodzonego Chrystusa, Boga i Człowieka.
Czytane też były wiersze Edmunda Sztonyka, modlitwy i adoracja Najświętszego Sakramentu. Była też możliwość skorzystania z Sakramentu Pojednania oraz Msza św. w intencji obecnych osób, ich rodzin oraz zmarłych, którą sprawował ks. Mariusz. W konferencji wziął udział także zespół wokalno-muzyczny "Cantate Deo", co uświetniło szczególnie to spotkanie. Po zakończeniu wszyscy zostali zaproszeni na herbatkę i pączki przygotowane przez naszą jak zawsze życzliwą i umiłowaną panią Stasię Józefowicz, a na zakończenie wszyscy wszystkim składali życzenia świąteczne, dziękując Bogu i ludziom za kończący się rok w świetle roratnych świec. Wszak zawsze mamy za co dziękować, przepraszać i prosić. A tę drogę trzeba przygotować, aby radośnie zasiąść przy wigilijnym stole. Życzmy więc sobie zgody, miłości, zdrowia, pokoju i Opatrzności Bożej - dopóki jesteśmy ze sobą. Powrót do wyboru artykułu +
Komentarze
